woensdag 31 augustus 2016

BEIJUMBORG (33)


Op het moment dat je hoort dat je iemand verloren hebt op de manier zoals we Jan Fré zijn kwijtgeraakt is het de verbijstering die overheerst. De meest gestelde vraag zal zijn: “waarom?”


Jan Fré Boven hebben we meegemaakt als altijd enthousiaste, onvermoeibare technicus van de Radio Beijum-groep. Beijum, de wijk waar hij jaren woonde, de wijk in de Stad waar hij met hart en ziel aan verknocht was. Dat huisje aan het eind van de rij in de Kremersheerd, zo helemaal Jan Fré. Sober ingericht, niks geen poeha.

En dan de bewoner zelf. Een karakteristieke stem, een wat slungelige man, ietwat scheve bril, altijd wat weerbarstige kop. Jan Fré. Betrouwbaar, een gouden kracht voor Radio Beijum, kenner van computers en alles wat met computertechniek te maken heeft. Een zin uit zijn website www.allehulpkomtvanboven.nl:
Heb je een computerprobleem? Is je computer traag? Start je computer niet goed op? Blijft die ergens in hangen? Bij menig probleem ben ik in staat om jou te helpen en de computer weer te laten doen wat jij er van verwacht (wat je van het apparaat gewend was). Apparatuur verkoop ik overigens niet.”

Jan Fré met Han tijdens een radio-uitzending  
Kort veur de kop, rechttoe rechtaan. Bij Jan Fré was het: what you see is what you get. Niks geen geheime agenda’s, niks geen gezeur. Soms ook wel wat kort door de bocht. Maar in het menselijk contact hartelijk, warm, belangstellend. Toen ik vertelde dat mijn echtgenote zo ziek was dat we voor haar leven moesten gaan vrezen toonde hij mij zijn mooiste kant: vroeg tot in de details hoe het met haar ging, of hij wat kon doen om ons te steunen. En dat, terwijl we elkaar nog maar heel kort kenden. Ruim twee maanden geleden overleed mijn echtgenote, en weer was hij zo ongeveer de eerste die van zijn belangstelling liet blijken. 

Jan Fré: gouden kracht.

Aardbevingsdeskundige ook, zoals onze wijkblogger Johan weet. We hebben Jan Fré’sdeskundigheid al heel vaak voorbij zien komen op de wijkblog van Beijum. Voor hem bevatte een scheur geen geheim, en hij wist heel precies wat aardbevingsschade was, en wat niet. Ik had nog graag van zijn deskundigheid gebruik willen maken, toen juist afgelopen maandag ook in mijn eigen huis een paar forse scheuren in het voegwerk werden ontdekt. En toen ik onze radiocollega Lammert Doedens, ook schoolgenoot van Jan Fré, vroeg naar Jan Fré’s telefoonnummer kreeg ik als antwoord, dat contact niet meer mogelijk was, omdat…..en toen volgde dat verschrikkelijke bericht over de zelfgekozen dood van onze radio-makker. 

Mij schoot gelijk het gedicht van Ida Gerharrdt in gedachten, waarin ze haar wanhoop uit over een geliefde dode. Het heet dan ook De Gestorvene:
De crew van Radio Beijum met links Jan Fré 



Zeven maal om de aarde gaan,

als het zou moeten op handen en voeten;

zevenmaal om die éne te groeten

die daar lachend te wachten zou staan.

Zeven maal om de aarde gaan.



Zeven maal over de zeeën te gaan,

schraal in de kleren,
wat zou het mij deren,

kon uit de dood ik die éne doen keren.

Zeven maal over de zeeën te gaan - 


zeven maal, om met zijn tweeën te staan.


Han Borg


(Deze tekst werd vanmiddag voorgedragen op de crematie van Jan Fré en verdringt de voor vandaag geplande Beijumborg even. Later op de avond volgt de eigenlijke aflevering van vandaag) 

1 opmerking:

Kees Huizenga zei

De uitvaartplechtigheid in Winschoten duurde van 14:45 uur tot 16:00 uur. Een lange zit. Samen met Johan Fehrmann en Han Borg gingen we met de auto van Johan naar de herdenkingsdienst van Jan Fré Boven. Er waren circa 175 personen aanwezig, maar verhoudingsgewijs niet veel uit de wijk Beijum.

Het was een zeer verzorgde dienst met vele toespraken. Met grote dank aan zijn drie zussen. Muziek van Queen, een koor danste ontspannend op muziek van Antonio Vivaldi. Dit koor, Kooranje uit de Oranjewijk, zong een lied, waarbij de koorleden tranen plengden. Gedeeld verdriet; gebroken harten.

Hierbij de link van Kooranje uit Groningen en omstreken met Jan Fré Boven als prominent lid van dit koor:

http://www.kooranje.nl/

We zagen vele foto's van Jan Fré op een beeldscherm. Heel goed: herdenken met foto's, gepaste muziek, gedichten en voordrachten.

Het prachtige lied van Huub Oosterhuis, getiteld: "Ken jij mij", werd vertolkt (op CD) door zijn dochter Trijntje Oosterhuis.

Zie:

https://www.youtube.com/watch?v=0iowndW2Eo8

Hierbij de psychologische songtekst:

http://www.songteksten.nl/songteksten/80934/trijntje-oosterhuis/ken-je-mij.htm

Een lied dat ons een prangende en prikkelende spiegel voorhoudt.

Jan Fré kon erg goed en luid zingen. Hij was lid van twee koren. Dat wisten wij drieën niet. Beide koren waren aanwezig en deden hun best met hun vertolkingen. De getoonde emoties waren authentiek. Oprecht.

Zijn vroegere partner Wiepke hield een uitstekende en indringende toespraak. We hoorden iets over de dualiteit of dubbelzinnigheid van Jan Fré Boven: joviaal, spontaan, beschikbaar, attent, belangstellend en dienstverlenend. Maar ook: teruggetrokken, soms moeilijk bereikbaar, zich afzonderend, soms nors, alleen willen zijn.

Jan Fré Boven had een groot netwerk. Hij koos zijn eigen weg. Het is zijn keuze geweest.

Dat hij deze weg koos, is een harde slag. Het is begrijpelijk om een schuldvraag te stellen. Jan Fré heeft nu rust.

We kunnen Jan Fré herdenken om wie hij was. Een man met het hart op de juiste plaats.

Ik wens zijn ouders, zijn zussen en zwagers veel kracht toe om dit verlies te verwerken. Ook zijn directe Umwelt.

De vader van Jan Fré zei tegen mij dat hij zijn zoon meer aandacht had moeten geven. Ik troostte hem met mijn visie dat verwijten maken geen zin had.

Maar het is wel erg dubbel: enerzijds respect hebben voor de beslissing van Jan Fré Boven om uit het leven te treden maar anderzijds er geen vrede mee hebben. Het blijft knagen...