zondag 14 juli 2013

EEN PRETTIGE VAKANTIE TOEGEWENST

Het is weer zover, geachte lezers en lezeressen. De accu van ondergetekende loopt op z'n reserve en moet worden aangevuld. Loslaten, opladen, uit de dagelijkse routine, de bakens verzetten, hoe je het maar noemen wil. Het was een groot genoegen om het afgelopen seizoen nieuws en eigenaardigheden uit Beijum op een geheel eigen manier in woord en beeld op het wereld wijde web te laten zien. Beijumers mogen wat mij betreft trots zijn, want... wat een wijk! Wat rest is om u ook een fijne vakantieperiode toe te wensen. In het buitenland, ergens in Nederland of ....gewoon in eigen wijk.

Over een week of drie, vier, is de verwachting, zal Beijumnieuws z'n zevende seizoen ingaan. Maak er wat van. En bovenal, veel gezondheid toegewenst!
(Afbeeldingen van deze site)
Bijzonderheden kunnen zoals altijd naar Beijumnieuws@online.nl worden gemaild.

RECREATIEPARK KARDINGE (6)

De hardlopers ontbreken. En ook de skeelers, rolschaatsers, vliegers en wandelaars. Maar voor de rest, wat kun je allemaal doen in het Kardingerpark? Lekker fietsen of een stukje op de brommer toeren. Waarom niet te paard het park inrijden? Gewoon de honden meenemen, is er soms een aanlijngebod? Zie foto. Op de achtergrond is de klimtoren te zien. Voor klauteraars en hemelbestormers. Achter de klimtoren kun je zwemmen en zonnen. Rechts daarvan kun je met een racebrommer de Kardingerheuvel bestormen en ervan afdalen.

ONDERTUSSEN LANGS DE BUSBAAN

Beijumers maken de afgelopen twee weken noodgedwongen gebruik van de busbaan om de wijk uit te kunnen rijden. U weet wel, kruispunt Beijum Zuid is tot nader orde afgesloten voor verkeer, om de wijk uit te kunnen rijden moet u noodgedwongen via de busbaan naar afslag Kardinge vanwaaruit u uw weg kunt vervolgen. Terzijde, bewoners uit Beijum Noord hebben hier niet zo'n last van, die nemen afslag Noord.

Er valt het nodige te bekijken als je over de busbaan rijdt. Zie eerst de rechter foto. Het is een busbaan of het is geen busbaan. Ondergetekende telde een paar dagen geleden vijf witte bussen op rij. U ziet drie exemplaren afgebeeld.

Dan de bovenste foto. Enkele tientallen fietsers trapten over het fietspad langs de busbaan naar...? Het zag er een beetje fietsvierdaagse-achtig uit. De paden op de lanen in.

Bussen en fietsen. Langs de busbaan van Beijum naar Kardinge en verder.

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (154)

“Heeft u verstand van vlinders.” De mevrouw die me dat vroeg had even gewacht omdat ik op dat moment een pendelzweefvlieg fotografeerde. Ik weet wel iets van vlinders, maar hoofdzakelijk van dagvlinders. En dat was dit duidelijk niet. Ze had de vlinder ontdekt onder een bank en hem voorzichtig op de bank gezet tussen een paar stenen zodat niemand op de vlinder zou gaan zitten. Ik kan me niet herinneren dat ik de vlinder eerder heb gezien. Natuurlijk ben ik hem wel eens tegengekomen op een plaatje. Ik dacht aan een ligusterpijlstaart, maar dat was niet juist. Het is een groot avondrood, dat is een nachtvlinder uit de familie pijlstaarten.

De vlinder is goed herkenbaar aan de roze met olijfgroene voorvleugel met enkele strakke diagonale lijnen en de roze met zwarte achtervleugel. Op het olijfgroene borststuk bevindt zich een tamelijk scherp afgetekend rozerood lijnenpatroon dat zich voortzet in een lengtestreep over het achterlijf. Er is geen verschil tussen het mannetje en het vrouwtje en er is weinig variatie in kleur en tekening.
Het groot avondrood heeft een spanwijdte van 45 tot 60 mm en komt vrij algemeen voor in allerlei open terreinen, ook in tuinen.

De vlinder vliegt van half mei tot begin september in één, soms twee generaties. Hij vliegt in de avondschemering graag op kamperfoelie. De rups wordt doorgaans vaker waargenomen dan de vlinder. De tot 8 centimeter lange bruine rups wordt olifantsrups genoemd en trekt bij verstoring zijn kop iets in en beweegt dan zijn “nek” heen en weer. Door de oogachtige niervormige vlekken en spits toelopende “kop” (eigenlijk de voorzijde van het lichaam) lijkt hij nu op een slang, waar hij zelfs tuinierende mensen mee aan het schrikken maakt.

De soort overwintert als pop in een losse cocon in de strooisellaag.

Ik heb de vlinder voorzichtig laten overstappen op een (geplukt) blad en hem in de tuin gezet. Aan het trillen van de vleugels was te zien dat hij zich opwarmde om te gaan vliegen en even later verdween hij tussen de planten. Daar zat hij in ieder geval veiliger dan op de bank.

(Info: Wikipedia, Vlindernet en SoortenBank.nl)

Foto + tekst: Luit Staghouwer

zaterdag 13 juli 2013

BEIJUM IS IN VAKANTIESTEMMING

Beijum lijkt langzamerhand leeg te lopen. Gedeeltelijk althans. Her en der worden vouwcaravans ingepakt, tenten gecontroleerd, auto's volgepropt en de tassen gepakt. Op de linker foto ziet u een vouwwagentje dat naar verluidt over een paar dagen over de Franse tolwegen zuidwaarts zal rijden. Wat zal er in gaan? Ik schat in, een gastank, slaapzakken, een tent, kookspullen. Misschien een paar boeken? Spelletjes. Paraplu's die beter niet gebruikt hoeven te worden. Maar dan, zie bovenste foto. Vanmiddag gemaakt. Twee jonge mensen op weg naar het Zilvermeer. Een surfplank op de fiets. Plus andere attributen die met watersport te maken hebben. Dame, heer, mag ik een foto van jullie maken? Een Engelstalig antwoord kwam retour. Even doorvragen: "We are from Italy." Ze waren op weg naar het Kardingermeer, zoals u wilt: het Zilvermeer. Niet te vatten, toeristen in Beijum.

Ja, het schijnt mogelijk te zijn, Italianen die op vakantie gaan en in Beijum uitkomen. Meestal is het omgekeerde het geval. Denk ik. Wie weet hebben ze de tijd van hun leven en vergapen ze zich aan een aparte wijk binnen de stad Groningen. Stel dat ze twee weken zomers weer hebben, wat een recreatiepark Kardinge en wat een plas (Zilvermeer) hebben ze dan tot hun beschikking. De wijk jubelt er over. Zomer. Met onvervalst zomerweer.

In Beijum moeten blijven(financiën?) is ook niet verkeerd. Barbecueën in de tuin. Tot laat op de avond bier drinken. Of een fles wijn soldaat maken. Wat een rust, want de buren zijn weg.
Naar het schijnt, maar je weet het hier maar nooit, blijft het aanhoudend zomers.

PLEIN OOST OP DE SCHOP (8)

Veel veranderingen lijken er niet te bespeuren op ons aller Plein Oost. Schijn zal bedriegen en waarschijnlijk doe je de werkers die het plein onder handen nemen er mee te kort, maar ondergetekende ziet amper tot geen verschil tussen de foto bij deze aflevering en die bij de aflevering van 20 juni.
De werkzaamheden onder de grond lijken voltooid, waarschijnlijk liggen alle buizen, draden en drainage-attributen op hun plek onder de klei.
Op de plek waar u de heren bezig ziet komt een verhoging, een soort van trap of tribune waar je straks op kunt gaan zitten. Vanuit het gele vlak dat u achter hen ziet zal vanuit verschillende plekken water omhoog gaan spuiten.
Waarschijnlijk wordt het nieuwe Plein Oost ergens in de herfst geopend en kunnen we met z'n allen van de waterpartij gaan genieten. Dat zal genieten worden.
Het is de bedoeling dat volgend jaar met de bouw van Innersdijk wordt begonnen. Op de achtergrond ziet u de schutting waarachter het verpleeghuis moet herrijzen.

LEKKER VISSEN IN HET BOTERDIEP

Bovenstaande foto maakte ondergetekende eergisteren vanaf de loopbrug tussen Beijum en de Groningerweg. U weet misschien wel, de loopbruggen met van die vreselijk dichtklappende ijzeren hekjes. Ondergetekende ging een boodschap doen in de Duitse bouwmarkt die u gedeeltelijk links ziet staan. De bouwmarkt was de laatste dagen in het nieuws omdat een Asser wethouder 'twee boortjes achteloos in z'n borstzakje had gestopt.' Een komkommer-nieuwsrel was geboren en de moraalridders onder ons schoten met scherp. Hoe ging die bijbelse spreuk ook maar weer? Wie vrij is van zonde werpe de eerste steen.

Maar goed. Twee jongemannen stonden op betonnen 'pieren', te vissen (hoe moet je die dingen noemen?). Het zag er vredig uit. Of ze een visvergunning hebben is me niet bekend. Dat de passerende auto veel sneller reed dan de toegestane snelheid (30km) is wel een feit. Tussen de 50 en 60 km/uur, naar eigen inschatting. Als iedereen zich aan de regels zou houden kun je hele beroepsgroepen opdoeken. Politie, het OM, conducteurs, douaniers, belastingcontroleurs, etc. Sommige mensen moeten zich schijnbaar strikter aan de wet houden dan anderen. Wethouders.
De hoge bomen langs weerskanten van de Zuidwending vangen veel wind. Zo ook degene die hier vlakbij twee boortjes' achteloos' in z'n zak stopte. Een beetje dom. Hij had hier beter met 70 km/uur voorbij kunnen scheuren. Er zit nogal een gevoelswaarde-verschil tussen de woorden dief en snelheidsovertreder.

vrijdag 12 juli 2013

EEN VUURKORF EN/OF BBQ

Het is lekker om 's avonds een vuurkorfje in de tuin aan te steken, ik bedoel natuurlijk het houtwerk dat er in is gedumpt. Het geeft extra sfeer en een glaasje (wijn, bier) erbij verhoogt al gauw de feestvreugde. Je moet in het volgebouwde Beijum altijd even kijken of het kan, gaat de rook de openstaande slaapkamerramen van de buren bestormen? Even een natte vinger in de lucht steken, een probaat middel om te controleren hoe de wind staat, de zijde van de vinger die koud gaat aanvoelen vangt de (meeste) wind.
Wikipedia noemt een vuurkorf een ijzeren mand waar houtblokken in worden geplaatst. Wat op de foto is te zien is derhalve geen vuurkorf in de juiste zin des woords. Het is gewoon een ton die in de klei is gegraven. Het voordeel van een ton is dat het ding ook als barbecue dienst kan doen. Als het hout getransformeerd is tot as kan er houtskool onder in de ton worden gelegd, een rooster er over en branden en sudderen maar. Hamburgers, worsten, spiezen, etc.
Het zijn de langste dagen van het jaar. Voor het aansteken van een vuurkorf is dit geen handige tijd, tenzij je het past omstreeks elf uur 's avonds of later doet. Vuur tijdens klaarlichte dag is niks aan, het moet minstens schemerig zijn. Als bbq kan het ding eind van de middag, begin van de avond wel dienst doen.,

ZIE MIJ EN MIJN SCHATJES

Er staat me vaag iets bij dat ik al een keer aandacht heb besteed aan vrachtwagenchauffeurs die de weg opgaan en naambordjes voor hun voorruit zetten. Dit in een poging om te doorgronden waarom ze dit toch doen.

 De verklaring ligt voor de hand. Zou je denken. Het gaat praktisch allemaal om mannelijke chauffeurs. Denk ik. Tot nu toe heb ik alleen maar vrouwennamen voor de ruiten zien pronken. Nooit een jongens- of mannennaam. Bij het nemen van de foto die u ziet bedacht ik nog: zal het om een echtgenote en twee dochters gaan? Is de chauffeur van de bestelauto soms getrouwd met Jasmijn, en zijn Fleur en Tessa z'n dochters? En, is hij daar zo blij mee en trots op dat hij dat op deze manier wil laten zien? Het lijkt me sterk. Maar je weet het niet. Waarom heb ik nog nooit een chauffeuse gezien die de naam van haar man of zoon voor de voorruit heeft gezet? Of een homo-chauffeur die pronkt met de naam van z'n vriend?
Ik heb geen andere verklaring dan deze: Het wereldje van de bezorgdienstauto's en vrachtwagenchauffeurs is een mannenwereld. En op deze manier, zie foto, onlangs ergens in de wijk genomen, willen ze laten zien: kijk ik ben een succesvolle man, zie met hoeveel vrouwen ik wat heb. Wat ben ik toch mannelijk. Ik ben een echte kerel.

Het doet wat denken aan heren die hoog opgeven over hun veroveringen en hun seksuele prestaties. Op een bepaalde manier kunnen ze dat niet rustig voor zichzelf houden (mochten de verhalen al waar zijn...). Er moét mee gekoketteerd worden. Je hoeft geen psychologie te hebben gestuurd om te weten dat dit een vorm van overcompensatie is. Wie als man echt een leuke vrouw heeft, met alles wat daar bij komt kijken, die hoeft daar niet mee te pronken, die is tevreden en relatief gelukkig voor zichzelf. Hebben chauffeurs die hun voorruit behangen met vrouwennamen misschien een tekort op een bepaald gebied?

Maar wat maakt het ook uit. Misschien moet je niet teveel psychologiseren. Het is toch een onschuldig iets om vrouwennamen voor de voorruit van je auto te zetten? Mag je een beetje de leegte van je dagelijkse bestaan op vullen? Mag het ook gewoon voor de leuk? Of voor de statusbehoefte? Voor de lol?

Zullen Fleur, Jasmijn en Tessa leuke vrouwen zijn?

CAISSIÈRES ONTSLAGEN OM ALCOHOLVERKOOP

Gistermiddag voor de kassa bij de AH in Beijum: "Mag ik wel jullie legitimatiebewijs even zien?" Drie jongemannen voor me in de rij wilden een krat bier en wat chips en hapjes afrekenen. Balend: "Maar dan moet ik eerst naar de auto lopen om die op te halen." De caissière was onverbiddelijk. En dus was er wat oponthoud. Ondergetekende mocht met z'n kleine boodschap even voorgaan. De caissière: Er zijn de afgelopen tijd twee collega's op staande voet ontslagen. Er kwamen mystery guests alcohol kopen, door de gemeente ingehuurde jongeren die probeerden zonder het laten zien van hun legitimatiebewijs af te rekenen. Dat is hun gelukt. Ik ben blij met m'n baan en ben niet van plan dezelfde fout te gaan maken.

Groningse jongeren zijn het voornaamste wapen in de gemeentelijke strijd tegen alcoholmisbruik door jongeren. Dat stelt wethouder Jannie Visscher in haar uitvoeringsprogramma alcoholmisbruik. Volgens Visscher worden er nu echt concrete maatregelen getroffen. "In eerdere campagnes hebben we gemerkt dat het ophangen van posters niet al te veel effect sorteerde."
Jongeren worden bij voorbeeld ingezet om na te gaan of in de horeca de regels rond alchol worden nageleefd. Daarnaast wil de gemeente onderzoeken of het mogelijk is een alcohol- en rookvrij café gerund door jongeren te openen in de stad. www.dvhn.nl

Update 12 juli 14.06 uur: Het verhaal van de caissière wordt niet door het management bevestigd.

donderdag 11 juli 2013

DE DIGITALE REVOLUTIE DENDERT DOOR

Zo langzamerhand is ondergetekende aan het eind gekomen van het blogseizoen 2012/2013. Nog een paar dagen dan sluit dit digitaal wijktheatertje voor een paar weken. Het blijft tot nu toe onophoudelijk leuk en inspirerend om de groenste, mooiste en gekste wijk van de stad Groningen in woord en beeld via het www aan de lezersschare aan te kunnen bieden. Niet te vatten hoe je met een simpel cameraatje en een laptop een nieuwsmedium op kunt richten en uit kunt bouwen.
Of het verder allemaal leuk is binnen het digitale landschap? Dat zullen veel fotografen en verslaggevers op bijvoorbeeld de burelen van Dagblad van het Noorden ernstig betwijfelen. De digitale revolutie richt hier zo te horen een waar slachtveld aan. Tenminste, gebaseerd op verhalen die me ten gehore komen. Afgelopen week sprak ik een gerenommeerde fotograaf van het Hazewinkel-concern. Jaren van trouwe dienst heeft hij achter de rug. "Ik sta binnenkort op straat, alle fotografen moeten eruit."
Een Beijumse die stage loopt bij dé Krant van het Noorden: "De galgenhumor domineert. Iedereen is bang voor z'n baan."
De papieren Uk-krant verdween begin dit jaar. Vandaag in het nieuws, de makers van de bijna veertig jaar oude Vera-krant gooien de handdoek in de ring.
Eveneens vandaag: Op een terrasje in Spanje? Op de camping in Zierikzee? Of tijdens een wandeling in Wales? Dagblad van het Noorden lezen kan vanaf vandaag overal. Gratis, voor abonnees. Enige voorwaarde is het bezitten van een tablet of smartphone. Lees hier.

Hoe zal het verder op wijkniveau gaan? Gemeentelijke politici fluisterden ondergetekende in dat de wijkkranten een toekomstige bezuinigingspost zullen zijn. Wie wil er nog een maand wachten op 'nieuws' uit eigen wijk? Is wijknieuws via websites aangeboden niet veel goedkoper? Het Beijumer verhaal mag bekend worden geacht, terwijl heel Nederland een jaar of zes geleden de afslag naar 'Het Digitale Landschap' maakte, bedachten een paar figuren in de Groenste Wijk van de stad dat hun verenigingsblad qua pagina's uitgebreid moest worden. Dit onder het onnozele mom dat "lezers dit zullen waarderen." Een tragische gedachtegang, blijkt achteraf.

De wijk kent inmiddels twee bloeiende en toonaangevende digitale nieuwsmedia. Het genoemde verenigingsblad is geen partij meer en levert een hopeloze achterhoedegevecht om bestaansrecht. De smartphones hebben de toekomst, binnen een kwartier kan het meest actuele wijknieuws geconsumeerd worden.

Niet dat Lijn6 en Beijumnieuws zelfgenoegzaam achterover kunnen leunen. De digitale revolutie dendert onherroepelijk door. Links en rechts vliegen me de tweets en facebookberichten om de oren. Af en toe gevuld met het meest actuele wijknieuws.

De papieren nieuwsmedia, zullen ze over drie jaar nog bestaan? Is Beijumnieuws dan al weer achterhaald? De tijd zal het zoals altijd leren.
Afbeeldingen van deze site.

ONDERTUSSEN OP EEN SCHUTTING

Volgens mij trof ik het heerschap dat u op de foto kunt bewonderen een paar dagen geleden in een tussendoorsteegje in de Grevingaheerd aan. Je moet wat met de buitenkant van je schutting, wat zal ik er eens op aanbrengen? Waarom niet een rebels karakter die z'n ontblote billen naar de voorbijgangers toekeert? U ziet ene Bart Simpson uit een kinderserie zich vermaken om z'n eigen pose. Zie toch eens hoe leuk ik ben, ik laat m'n eigen broek zakken. Ik choqueer en dus besta ik. Waarom z'n rechter bil kleiner is dan de linker? Ik zou het niet weten.
Bart is volgens eigen zeggen een niksnut. In het openingsfilmpje van elke aflevering heeft hij strafwerk en moet hij regels op een schoolbord schrijven. Bart wordt snel afgeleid door van alles, heeft een rebels karakter en verzet zich tegen elke vorm van autoriteit. Hij heeft er ook een handje van mensen te laten schrikken of tegen zich in het harnas te jagen, met name door te moonen.
Bart kan ondanks zijn gedrag niet echt dom genoemd worden. Zijn grappen zijn vaak complex en zijn acties en spraakgebruik duiden op goede mentale capaciteiten. Zo was hij geregeldSideshow Bob te slim af. Wiki/Bart_Simpson

DE BEDELAARSKOLONIE NU TE KOOP IN BEIJUM

Het voelt bijna decadent om het te lezen en er een blogbericht aan te wijden. Want, met wat voor onvoorstelbare rijkdom en middelen is het mogelijk om anno 2013 het boek van Wil Schackmann over 'De Ommerschans, het eerste landelijke gesticht voor luilevende armen' tot je te nemen. En om het vervolgens op internet te zetten. 

Bijna 200 jaar geleden zag De Bedelaarskolonie, de inrichting voor 'niet-nette mensen', een typering uit het boek, het daglicht.

Opgericht door de 'Commissie van Weldadigheid.' Bedelen was destijds absoluut not done. "Bedelaars zijn 'luilevende armen', mensen die de kantjes eraf lopen, die zich overgeven aan 'opzettelijke lediggang.' Ze zouden best kunnen werken maar ze doen het niet, ze hebben er geen zin in, ze profiteren liever van de hardwerkende vaderlanders." Wl Schackmann heeft een toegankelijk boek geschreven over deze periode in vaderlandse geschiedenis. Hoe maak je van "mensen die diep zijn gevallen weer zedelijke en brave burgers?'"Want, "dat bedelen niet netjes is, is te zwak uitgerukt, het is een 'drukkende plaag' een 'ineetend kanker' dat steeds meer mensen er toe verleidt een lui en werkloos leven te leiden. 'De onzalige bron van zedeloosheid', heet het, 'de menschonteerende en alle gevoel van schaamte verdoovende bedelarij.' " Ik zou zeggen, koop dat boek. Je word meegenomen in de tijdgeest van bijna twee eeuwen geleden. De oprichting van de Ommerschans, het leven in het gesticht, de aanpak, de manier van 'heropvoeden'...Indrukwekkend.

Al teveel wil ik verder niet over De Bedelaarskolonie verklappen. Ik vroeg me wel af, kun je het boek ook in Beijum kopen? In de thuishaven van de schrijver? Hoe zit dat Wil? Dit mailde hij gisteren: "Het heeft door ziekte bij Primera even moeten duren, maar ik ben heel blij dat ik nu ook in mijn eigen wijk te krijgen ben. Vanaf vandaag ligt De bedelaarskolonie ook bij Primera Hopster in winkelcentrum West."

Geweldig hoe Beijumer Wil Schackmann je mee weet te nemen naar een periode die voor de mensen die nu leven ondenkbaar is. De Bedelaarskolonie is een meeslepend boek geworden. Nogmaals, koop dat boek, en laat je aan de hand van Wil Schackmann meenemen naar een bijzondere opvoedingskolonie bij Ommen in 1822. De Ommerschans.

Zie ook dit en dit blogbericht.

WAT GAAN WE MET DE OUDE DOEFMAT DOEN?

De foto die u ziet is afgelopen vrijdagmiddag gemaakt. Auto's op het schoolplein van de Doefmat brachten de laatste attributen richting de Wibenaheerd. U weet wel, de fusieschool die over zes weken een nieuwe naam zal dragen. Maar daar gaat dit blogbericht niet over. Het gaat wel over het nu leegstaande karakteristieke rode gebouw dat a.h.w. aan buurtcentrum Het Heerdenhoes hangt. Wat gaan we daar mee doen? Even een negatief scenario, het staat het hele komende schooljaar leeg, de ruiten worden ingesmeten, oud en nieuw.... Nee, beter van niet. Maar hoe geven we dit gebouw een zinvolle en bevredigende bestemming? Er gaan stemmen op om Pand49 hier 'neer te poten.' Met nog wat kleine bedrijfjes. Een soort van laagdrempelige Wegwijzer? Het pand aan de Ypemaheerd heeft het de afgelopen jaren niet waar kunnen maken om een 'pand voor alle Beijumers' te worden. Wat ga je daar anders doen dan af en toe een boek lenen, met de wijkagenten praten of op consult gaan bij de MJD?

Nogmaals, wat kunnen we met het gebouw doen? Kleinschalige bedrijfjes in huisvesten? Beginnende opnemers? De functie van Het Heerdenhoes er in uitbreiden? Kan het een wijkfunctie krijgen? Alles beter dan verloedering en leegstand.
Ideeën? Beijumnieuws@online.nl

woensdag 10 juli 2013

EEN SNELLE, STRAKKE AUTO ONDER DE KONT

Het valt niet mee om een blogbericht te maken over m'n bijna een half jaar in eigendom hebbende vw-Passat. Nee, er is geen rouw en verdriet meer om het afscheid van m'n oude vriendin Jetta, dat leed is wel geleden.

Autodokter Koos Visser houdt niet van stinkende wonden, het is bepaald geen zachte heelmeester. 'Nait soezen, hier heb je een prima andere auto, niet zo sentimenteel doen want deze auto rijdt uitstekend.' En zo is het, ondergetekende heeft nog nooit zo'n goede, snelle en strakke auto onder de kont gehad als nu het geval is. Wat tuft het ding geweldig over de noordelijke wegen. Ding? Niet alleen over de noordelijke wegen, binnenkort gaat het oostwaarts met de Passat. Afgelopen dinsdagmiddag werd het voertuig even vakantie-klaar gemaakt. Wat olie bijgieten, de koelvloeistof nakijken, bandenspanning controleren, dat soort dingen.

Er was nog een vreemd mankement te bespeuren, de chauffeursdeur hing om de een of andere reden een centimeter naar beneden, je kon de deur alleen nog maar dicht krijgen door hem met een forse dreun richting auto te gooien. Dokter Koos ging weer niet al te zacht te werk om het euvel te verhelpen. U ziet hem op de foto een krik onder de deur schuiven, hiermee werd de deur weer een beetje terug gebogen, naar boven toe.

Bij m'n Jetta had ik zoiets amper kunnen verdragen, alsof ik dan wist: ze heeft pijn door de ingreep. Met deze Passat ligt dat anders, de relatie is veel zakelijker van aard. Noem het maar een professionele afstand. Soms kan een functionele relatie beter werken dan een intieme. Zo ook met m'n nieuwe auto (een koosnaampje bedenken lukt maar niet).
Het is een verstandshuwelijk tussen de nieuwe auto en ondergetekende. Maar zo'n relatie kan erg lang stand houden.

Zie de heren Visser, vader en zoon, bezig met de auto. Ze wilden niet pontificaal op de foto, ijdelheid is hun vreemd, daarom maar even zo.
Hoe ging die slogan ook nog maar? Koop bij de man die ook repareren kan.

STREPEN IN DE LUCHT

Lekker, deze langste avonden van het jaar. Je kunt zo tot een uur of half elf 's avonds tijdens daglicht blijven fietsen. Wat een vredige lucht. Stabiel zomer weer, een hogedrukgebied heet het. Rust in de atmosfeer. Bovenstaande foto werd eergisteren gemaakt. Locatie, langs de westkant van de wijk, in de buurt van de Beneluxweg. Horizontale en verticale strepen waren zichtbaar. Elektrische draden en achtergebleven lijnen van straaljagers. De zwarte strepen hebben we als mensen nodig, wie wil er geen stroom in huis? De witte strepen hebben geen functie. Toch komen die sympathieker over dan de zwarte.

DOEI, ERIK DE CAVIA


Een telefoontje kwam binnen. Gistermiddag tegen vier uur. Kun je even een foto komen maken? Onze cavia is overleden. Bij aankomst lag het beestje in een schoenendoos. Kinderen in tranen. Wie bepaalt de hiërarchie van verdriet? Waarom dit niet serieus nemen? Hartverscheurend op kinderniveau, je cavia die na bijna drie jaar trouwe dienst als speelkameraadje opeens dood in z'n kooi ligt. Zo maar plotseling. De dood is iets onbegrijpelijks. Aan de ene kant voelen kinderen, die dichter bij de natuur staan dan volwassenen, intuïtief aan dat dood en leven een zijn. Maar aan de andere nuchtere kant, je trouwe huisdiertje leeft niet meer. Je kunt er niet meer mee spelen. Hij is ijskoud. Levenloos. Wat moet je doen? Een tekening maken, een afscheidsgroet. Doei Erik, wat was het leuk dat je bestond en bij me was. Begraven in de Beijumer klei, Erik de cavia. Wat een verdriet. Met z'n allen om z'n graf heen staan. Allemaal een schepje klei op hem gooien. Doei Erik.

Dat ie naar de cavia-hemel mag gaan en mag rusten in vrede.

dinsdag 9 juli 2013

EEN KINDERHAND IS GAUW GEVULD

Bovenstaande kop suggereert ten oprechte een beetje alsof er iets kinderachtigs in het spel is. Maar ook weer niet, dit blogbericht heeft wel degelijk wat met kinderen te maken. Het woord 'kinderachtig' kent een badinerende en veroordelende lading. Eigenlijk is het erg volwassenachtig om het woord kinderachtig zo te misvormen. Een paar Beijumer kinderen lieten de afgelopen twee weken zien wat voor diertjes ze in hun handen droegen. U ziet twee gevulde handjes met inhoud afgebeeld. Links is het gevuld met lieveheersbeestjes, rechts met slakken. Wat een onschuld.

Echt kinder-achtig.

HUISHOUDELIJKE MEDEDELING

De serie 'De Oude Doos' is reeds op vakantie gegaan. Inzendingen van oude foto's over Beijum kunnen nog altijd worden ingezonden via Beijumnieuws@online.nl

EEN BEETJE GRIJS PARKEREN MOET KUNNEN

Staat dit wit 45km-autootje nou op de invalidenparkeerplaats voor Winkelcentrum Beijum, of toch niet? Nee, er lag geen parkeerkaart voor de voorruit, in dat geval had het autootje helemaal op het parkeervak kunnen gaan staan. Ik kan niet zeggen dat de bestuurder z'n karretje bewust half half op de parkeerplaats heeft neergezet, maar het is wel een handige zet geweest.
Een normale auto op de parkeerplaats voor gehandicapten neerzetten kan een bekeuring van maar liefst 350 euro met zich meebrengen. Het witte autootje dat is te zien zal eerder zieligheidsgevoelens bij een parkeerwachter of agent opwekken. Daar stop je niet zomaar een prent van 350 euro achter de ruitenwissers, misschien kun je voor dat bedrag wel een heel tweedehands autootje aanschaffen.

Tot een maand geleden waren er twee parkeerplaatsen voor de beperkte medemens op deze parkeerplaats aanwezig. Na het aanbrengen van eenrichtingsverkeer, zie pijlen, is er maar een meer over. De bestuurder van dit witte autootje heeft het handig aangepakt. Alleen met een voor- en achterband op de parkeerplek staan moet kunnen, er kan nog steeds een achte invalide-auto naast staan en de andere auto's kunnen nog steeds hun rondje rijden. Misschien moet je dit grijs parkeren noemen. Het autootje staat op de invalidenparkeerplaats, maar ook weer niet.

HONDEN IN BEIJUM (18)


Wat zijn er toch veel verschillende soorten honden. Qua maten, kleuren, staarten en oren. Neem het laatste, de oren, waar de meeste viervoeters hun gehoororganen plat op de kop hebben liggen, daar steken ze bij dit exemplaar recht overeind. Zie foto. Het maakt dat het beestje er waakzaam en alert uitziet. Als ik het goed zie, dan staat de staart van het beestje ook omhoog, tot over de rug aan toe. Aan de uitstraling te zien is het een vrouwtje, maar ik kan me vergissen. Vorige week liep het met z'n baasje over de Beijumerweg. Die noemde het ras, een moeilijk woord, iets met chiqa. Op internet staat wel iets over chichu's, dat zal het wel zijn. Wat een chique naam, een chichu. Klinkt toch beter dan asbakkenras. In de hondenwereld schijnt ook een pikorde te zijn. Of zullen mensen dat er van maken? Ik heb een chichu klinkt toch veel deftiger dan ik heb een asbakkenras.

NOG MEER SLEUTELS GEVONDEN

Het oproepje van een paar dagen geleden waarin een lezer aangaf een bos sleutels te hebben gevonden heeft nog geen reactie opgeleverd.
Gisteren stuurde lezeres Marianne een soortgelijke oproep op:
Ik heb zondag 7 juli een sleutelbos gevonden op het witte bruggetje tussen de Hylkemaheerd en het Kardingegebied. Er zitten 4 sleutels aan en het lijken huissleutels te zijn. Hoewel ik ter plekke een briefje op heb gehangen, heb ik tot nu toe nog geen reactie gekregen. De eigenaar kan contact met mij opnemen via dit mailadres. Zou er een oproepje op het Beijumnieuws mogen komen?
Ook hier weer geldt: reacties naar Beijumnieuws@online.nl

maandag 8 juli 2013

DE BEIJUMRIJDER (54 )VOOR 'T EERST ONDER 'T VIADUCT DOOR


Nieuwsgierigheid dreef ondergetekende vanmiddag tussen drukke bezigheden door de auto in. Hoe zou het toch zijn om het onder het nieuwe Beijumviaduct door te rijden? Het moést even. Bekijk de video. Over de busbaan naar Kardinge en daarna via de Beneluxweg naar ons nieuwe viaduct. Ook nog maar even teruggereden, hoe ziet het er van de andere kant uit? God, wat ligt dat ding naadloos op z'n plek. Wat een vakmanschap! De muziek tijdens de rit? The Scribt met Hall of fame. Met dank aan Autobedrijf Visser. Zie ook de aftiteling.




KAPOTTE WASMACHINE? BEL HERMAN!

Onlangs publiceerde ik een blogbericht over 'een mannetje' die goed en goedkoop vaatwasmachines repareert. Kijk desgewenst nog even naar dit blogbericht uit februari.
Je kunt in deze krappe tijden qua portemonnee ook een handig adresje bellen voor het geval je wasmachine (voor kleding) kaduuk is. Een 'nieuwe' via de Marktplaats aanschaffen kan natuurlijk ook, maar ja, dan weet je nooit wat je in huis haalt.

De beide heren die u op de foto in actie ziet behoren tot het familiebedrijf 'Herman.' Bekend om het feit dat ze in stad en omgeving langskomen om uw apparaat vakkundig te repareren.
De heren kwamen langs op een adresje in het zuiden van de wijk waar al een week niet meer 'normaal' gewassen kon worden. (Wat je maar onder 'normaal' verstaat, ik herinner me de tijd van met de hand wassen en de natte kleren door een wringer persen, daarna werd het buiten opgeangen om te drogen).

Binnen een kwartier hadden ze het ding weer aan de praat. Voor vier tientjes. Inclusief voorrijkosten. Tel uit je winst. Kwaliteit hoeft niet altijd duur te zijn. En kwaliteit, want een prima reparatie, leverden ze.
http://www.hermanwitgoed.nl/

ONTWIKKELING WINKELPLEIN WEST (21)


En toen viel het stil op Plein West. Een week of zes achtereen werd er hard gewerkt om voorbereidingen te treffen voor de uitvbreiding van de Lidl. Zes weken achtereen lag het plein op de schop omdat er allerhande buizen, draden en leidingen (om)gelegd moesten worden. In juni zouden de werkzaamheden, de aanbouw van de Duitse grootgrutter, vervolgd worden. Maar het is al drie weken doodstil. Het is sowieso al rustig i.v.m. de zomerperiode. Nog rustiger is het omdat bloemenzaak Aroen is opgedoekt. De beide heren van de computershop hebben het ook rustiger dan normaal. Daar zou toch al lang een noodingang door de winkel naar de Lidl hebben moeten lopen? Althans, dat waren de mondelinge afspraken. Er gaan geruchten over een aannemer die failliet zou zijn gegaan. Ook zouden de palen die in de grond geboord moeten worden te kort zijn afgeleverd. Wat is er toch aan de hand? Waarom duurt het allemaal zo lang? Niemand die het weet. In elk geval wordt de eigenaar van de computerwinkel, rechts op de bovenste foto, twee weken tevoren ingelicht. Tenminste, dat is de afspraak. Maar je zou er toch kregel van worden? De baas heeft z'n winkel al twee maanden aangepast voor de verbouwing van de buurman-Lidl en het duurt maar en het duurt maar. De laatste geruchten zijn dat de verbouwing pas na de bouwvak gaat beginnen. Zo ja, dan zit dit deel van Beijum de hele herfst met de heisa opgescheept. Terwijl het toch zo handig zou zijn geweest als de werkzaamheden gedurende de luwe zomermaanden had plaatsgevonden.

Op de linker foto ziet u het lege pand waar de bloemenzaak in heeft gezeten. Het zal bij de Lidl worden aangetrokken. Je zult zien dat het zo drie maanden leg staat voordat er iets mee gaat gebeuren. Een beetje negatief gesteld, dat wel, maar wat kan de Lidl de leefbaarheid op en rond Plein West schelen?

Ondertussen is het redelijk duidelijk dat het postkantoor van Beijum oost naar West zal geen verhuizen. De Primera zoemt als mogelijke  locatie rond, evenals de AH. De ontwikkelingen gaan even heel traag op Winkelplein West.

MAANDAGOCHTEND (165)

Op de foto ziet u een stukje dijk langs de Zuidwending. Nee, niet Dé Dijk. Die bestaat niet meer. Ondergetekende liep afgelopen vrijdagmiddag nog een keer door de ter ziele gegane school heen. Het leek wel een crematorium, alsof er afscheid van een dode werd genomen. De koffie, cake en condoleances ontbraken.
Er is genoeg over gezegd en geschreven. Alle leerlingen en leerkrachten, ook van De Doefmat, beginnen vandaag aan hun eerste vakantiedag. Over zes weken gaan de deuren hier weer open, en dan krijgt het gebouw een andere naam. Zo gaat dat. Het leven neemt de dood altijd weer over, ook als het om gebouwen gaat. Of om een kamer in een verpleeghuis, nadat de bewoner ervan is gestorven dient zich weer een andere bewoner aan.
Is ondergetekende soms zwaar op de hand omdat hij dit schrijft? Bepaalt niet, bewust zijn van de sterfelijkheid van alles doet leven. Het zet je in de kracht van het Nu. Het eeuwigdurende raderwerk van komen en gaan kent geen vast punt, het Hier en Nu is constant in een vloeiende beweging verwikkeld.
Maar goed, het is zo dat ondergetekende zin krijgt in vakantie. De laatste week van het Beijumnieuws-seizoen 2012-2013 is ingegaan, aan het eind van de week wordt dit digitale wijktheater een paar weken dichtgegooid. Een nadere melding volgt nog.
Zouden kunst en het geschreven woord pogingen zijn om het vluchtige en alsmaar durende Hier en Nu te bevriezen? Zie het bord op de foto. Gisteren stond het ding er net zo bij als vanochtend en morgen zal het er onveranderd bij staan. Geen idee wat het voorstelt. Soms is het geen kunst om kunst te maken, lijkt het wel.

Een prettige week toegewenst. Het beloofd een stralende zomerdag te worden. De Preek van de Week? Leef een beetje in het hier en nu. En doe dat ook over een paar momenten, morgen en overmorgen, altijd maar weer. Waar u maar bent. Weest daar en straks ook in het hier en nu. Nog beter, laat al het voorgaande geneuzel los, het leidt alleen maar af om het moment Nu te beleven. En laat de opdracht om los te laten ook maar los. De zon schijnt het lekkerst als het filosoferen, denken en neuzelen stopt. Onmogelijk allemaal. Het doet denken aan iemand die keihard schreeuwt: Stilte!

zondag 7 juli 2013

ONDERTUSSEN BIJ HET ZILVERMEER

Het mammoettransport bij Beijum Zuid domineerde vandaag het nieuws in en rond de groenste wijk van de stad Groningen. Tijd om het weer te relativeren en met een lekker boekje en zonnebrandcrème aan het strandje van ons aller Zilvermeer te gaan liggen relaxen. De boel de boel laten, heet dat. Niksen en van de zon genieten. Het was een zomermiddag zoals een zomermiddag behoort te zijn. Water, zon, pilsje en boekje. Wat wil je nog meer? Naar het schijnt gaan we een lange zomerse periode tegemoet

ZESHONDERD MENSEN ONTBETEN, ALDUS NOS.NL

De schatting van ondergetekende al zouden er 100 mensen aan het ontbijt op de ringweg hebben meegedaan, zie vorig blogbericht, was wel erg aan de magere kant. Het blijken er maar liefst zes keer zoveel te zijn. Ondergetekende nam bovenstaande foto iets na twaalf uur vanmiddag van z'n eigen tv. Het spektakel  bij Beijum Zuid werd kort aan de Nederlandse kijker voorgeschoteld. Op deze pagina van Nos.nl staat onderstaand verslag. Er staat ook een video + enkele foto's en een audio-verslag van de happening bij.

Door verslaggever Karin Alberts

Het was even schrikken voor de provincie Groningen: 600 buurtbewoners meldden zich de afgelopen week aan voor het ontbijt op de ringweg rond de stad Groningen. Men had gerekend op maximaal 150 belangstellenden. De cateraar kreeg opdracht wat ruimer in te kopen. Met succes. De tweeduizend broodjes, croissants, bakken vol roerei en spek bleken voldoende.

Het is een ontbijt met spektakel. Honderd meter verderop staat een 1200 ton zwaar viaduct op een onderstel met honderd wielen te wachten tot het naar zijn definitieve plaats wordt gereden. Het is het sluitstuk van twee jaar werkzaamheden om de doorstroming op de ring te verbeteren.
Bedankt
Projectleider Bart Bouma: "Het ontbijt is bedoeld om de omwonenden te bedanken voor hun geduld. We hebben toch best wat overlast veroorzaakt." Twee vriendinnen op leeftijd zitten aan een van de lange tafels met rood-wit geblokt zeil. Overlast? "Ach, als je wat wilt vernieuwen, krijg je eerst rommel", zegt de een. Ze zijn tevreden over het resultaat. "Geen stoplichten meer op de ringweg, je kunt straks lekker doortuffen."

Het viaduct is naast de ringweg gebouwd, waardoor de ringweg maar één weekend lang dicht hoeft. Om 9.15 uur zet het gevaarte zich in beweging en rollen de honderd wielen het viaduct richting zijn definitieve plaats. Alles gaat soepel, maar daar is veel rekenwerk aan vooraf gegaan, vertelt Bouma. "Er is maar een paar centimeter speelruimte dus het luistert erg nauw." Om 10.00 uur blijkt dat er geen rekenfouten zijn gemaakt.

HET INRIJDEN VAN HET VIADUCT (De video)



De zon scheen vanochtend uitbundig boven kruispunt Beijum Zuid. Van het grootste openluchtontbijt ooit te Beijum werd gretig gebruik gemaakt. Naar eigen inschatting ontbeten er tussen de 100 en 150 mensen. Het werd als dank aangeboden door de provincie Groningen, als genoegdoening voor de geleden overlast op de ringweg en bij het kruispunt. Maar ook gewoon als feestelijke uiting. Het viaduct staat eindelijk op z'n plek. Bekijk de video. Foto's van lezer Wilko. Honderden bewoners en toeschouwers waren zondagochtend getuige van de plaatsing van het nieuwe viaduct over de Oostelijke Ringweg. De operatie was succesvol. Zondagochtend in alle vroegte werd begonnen met de klus. De bedoeling was dat de nieuwe verbinding zondag aan het begin van de middag op zijn plaats zou liggen, maar aan het einde van de ochtend was de operatie al geklaard. De bijzondere operatie waarbij het 1,2 miljoen kilo zware viaduct op zijn plaats werd gelegd, kon op veel belangstelling rekenen van buurtbewoners. Het nieuwe viaduct vervangt de oude fietsbrug die gesloopt gaat worden. Door de werkzaamheden is de Oostelijke Ringweg dit weekend tussen Kardinge en Beijum Noord afgesloten voor het verkeer. www.oogtv.nl

HET VIADUCT LIGT OP Z'N PLEK

Onder grote belangstelling reed het viaduct de afgelopen drie kwartier vanaf de plek waar het werd gebouwd naar de plek waar het thuishoort. Bovenste foto is omstreeks 10.20 uur gemaakt. Na een 'lange reis' van dik een half uur - over pakweg 150 meter- werden de laatste centimeters gereden. U ziet oud en nieuw op de foto samenkomen. Links een stuk gesloopte oude Heerdenpadviaduct met op de achtergrond het nieuwe verbindingstuk tussen de wijken Hunze en Beijum. Updates volgen. Meer foto's en in de loop van de dag een video. De
NOS stond ook te filmen en verteld werd dat er om 12 uur vanmiddag een reportage zou worden uitgezonden.
Rechts ziet u ontbijtende mensen. Links belangstellenden zochten het hoogste punt op om het spektakel te kunnen aanschouwen (net andersom).

VIADUCT VAN 1.2 MILJOEN KILO STAAT OP WIELEN

Daar staat ie dan. Niet meer op de plek waar het werd gemaakt, dat was linksonder op de foto, maar op de Beneluxweg. Klaar om een 150 meter noordelijk te worden gereden richting de plek waar het  normaal gesproken decennia lang dienst zal doen als viaduct voor (brom)fietsers en automobilisten. De foto is net van de webcam geplukt die bij het kruispunt staat opgesteld. U ziet dat er al de nodige belangstellenden staan toe te kijken. http://beijum.bouwwebcam.nl/

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (153)

Bij mijn speurtocht door het labyrint op de Schoolwerktuin kwam ik op de paarse dovenetel een wants tegen (rechtsboven). Het was duidelijk nog een nimf (jonge wants) want hij heeft nog geen vleugels. Het is niet ongebruikelijk dat jonge wantsen er totaal anders uitzien dan hun volwassen soortgenoten. Zo’n mooie zwart-witte jonge wants had ik al wel eerder gezien, maar er ging bij mij niet direct een lichtje branden. Even later kwam ik op een ander familielid van de dovenetel tientallen jonge exemplaren van deze wants tegen. De meeste wantsen zaten in de restanten van de uitgebloeide bloemetjes (d.w.z. ik denk dat het restanten van uitgebloeide bloemetjes zijn). Ik zag “grote” en nog hele kleine jonge wantsen. Zo te zien was er geen duidelijk verschil in uiterlijk en dat is bij meerdere andere soorten wel anders.

De dovenetel (er zijn ongeveer 40 soorten) is een lipbloemige en is geen familie van de brandnetel. Hij heet dovenetel omdat hij wel wat op de brandnetel lijkt maar "doof" is wat betekent dat hij geen stekelige haren heeft. De dovenetel geeft nectar en stuifmeel en wordt bezocht door vlinders, hommels en bijen.

Er zijn verschillende soorten gekweekte dovenetels die uitstekend geschikt zijn om een plekje in de tuin te krijgen. De kleuren van de bloemen kunnen variëren van zachte roze tot paarsachtig maar er zijn ook gele soorten. De gevlekte dovenetel heeft daarnaast ook nog gevlekte bladeren zodat ze ook zonder bloem zeer decoratief kunnen zijn. Hoewel de gekweekte soorten tuinplanten zijn komen we ze ook buiten de tuin regelmatig tegen. Zij zijn dan de tuin ontsnapt en hebben elders een plekje gevonden. We noemen zo'n plant ook wel een "tuinvlieder". Dit kan doordat ze door mieren zijn verspreid. Aan het zaad zit een zogenaamd mierenbroodje dat door mieren wordt gegeten. De mieren nemen dus het hele zaadje mee, eten het broodje op, en het zaad krijgt kans om een nieuw plantje te worden. De meeste gekweekte soorten dovenetel geven minder nectar en stuifmeel dan de wilde planten.

Maar welke wants zat er op de dovenetel? Thuis op de computer tikte ik de zoekopdracht “dovenetelwants” in en het was meteen bingo. Op de eerste de beste site zag ik een foto van zowel een jonge als een volwassen wants.

Ruim een maand geleden (28 mei) maakte ik de foto van een volwassen dovenetelwants (rechtsonder). De dovenetelwants is “tweekleurig” en heet daarom officieel dan ook Tritomegas bicolor. De volwassen wants is 5 tot 7 millimeter lang. Het lichaam is erg rond en vrij bol, de kleur is zwart met aan weerszijden van de rug twee witte streep-achtige vlekken. Vanwege het ronde, glanzende lichaam doet de wants denken aan een kever. Onder de voorvleugels zitten de vleugels die er aan de achterzijde iets uitsteken. Hiermee kan gevlogen worden, zelfs vanuit stilstand. De dovenetelwants is een nuttige soort die andere insectenlarven eet zoals larven van zaagwespen. Deze soort komt in grote delen van Europa algemeen voor, ook in Nederland en België.

De nimfen zijn nog iets ronder en boller en hebben wat gelere vlekken. Ook de nimfen zijn al direct echte roofdieren en geliefd bij onder andere rozenkwekers vanwege de eetgewoonten.


Foto + tekst: Luit Staghouwer

zaterdag 6 juli 2013

WIENS SLEUTELBOS IS DIT?

Een lezer mailde net bovenstaande foto + onderstaande tekst:
Ik heb vandaag op het fietspad tussen de Kardingeberg en de golfbaan een sleutelbos gevonden. Zie ook de foto. Misschien dat je het op Beijumnieuws kunt zetten? Om gelukszoekers slim af te zijn heb ik een deel van de sleutels niet op de foto gezet. De sleutels die niet op de foto staan zijn namelijk een aantal andere sleutels. Dus alleen degene die weet wat er mist is eigenaar van de sleutels.
Beijumnieuws@online.nl

JE HEBT WERKPAARDEN EN SIERPAARDEN

 Lezer Wilko stuurde vanmiddag bovenstaande foto op. Hij schreef erbij:
Deze foto is zaterdagmorgen gemaakt. Er zijn natuurlijk altijd werkpaarden en sierpaarden.
(Locatie kruispunt Zuid; JF)

RONDOM KRUISPUNT BEIJUM ZUID (34)



Het staat een groot hek om de bouwput Beijum Zuid heen. Een bord op het hek verklaart het e.e.a. 'Giftige stoffen en astbest' staat er op. 'Bezoekers melden bij Deskundig Toezichthouder Astbestsloop' staat er verder nog bij. Astbest in het Heerdenpadviaduct, het schijnt ongevaarlijk te zijn, tenzij je de boel openboort en breekt. Zoals nu het geval is. Op de bovenste foto is te zien dat de sloop van het oude fietsviaduct halverwege het afbraakproces is aangeland. Foto omstreeks half een vanmiddag genomen. De beide kleine foto's zijn ook tegen dat tijdstip gemaakt. Het nieuwe viaduct is net niet zichtbaar op de linker foto, zwenk de foto denkbeeldig naar links en u ziet het gevaarte. Gevaarte? 1.2 Miljoen kilo!! Op de onderste foto ziet u dat er feesttenten zijn opgesteld. Waarschijnlijk worden hierin morgenvroeg de ontbijtjes voor belangstellenden geserveerd.Zondagochtend 7 juli mijlpaal!: inrijden nieuw viaduct en ontbijt op de ring. Op zondagochtend 7 juli wordt tussen 8.00 en 11.00 uur het viaduct bij Beijum-Zuid, dat op dit moment naast de ringweg wordt gebouwd, op de definitieve plek gereden. Het belooft een spektakel te worden, waarbij het gehele viaduct met een gewicht van circa 1,2 miljoen kilo met behulp van wagens met tientallen wielen op de plek van bestemming wordt gebracht. Dit gebeurt rond 09.30 uur.