zondag 26 juni 2011

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (88)

Tijdens de dinsdagexcursie bleven we, op de Schoolwerktuin, even staan bij een veldje met mooie, vooral oranje bloeiende bloemen. Niet egaal oranje, maar met een mooi verloop in kleur. “Dat is het slaapmutsje” wist onze gids Harry te vertellen. Een grappige naam voor een mooie bloem en volgens mij, gelet op de foto rechts, ook wel een voor de hand liggende naam. Deze bloem is zo te zien nog niet helemaal “wakker” en heeft z’n slaapmutsje nog op.
Maar dat bleek toch niet de verklaring voor de naam van deze plant te zijn. De naam “slaapmutsje” kreeg de plant omdat de bloemen zich bij zonsondergang sluiten en zich weer openen bij het opkomen van de zon.

Het is een plant uit de papaverfamilie en komt van nature voor in het westen van de Verenigde Staten. De bladeren van de plant werden medicinaal gebruikt door de Amerikaanse indianen. Het stuifmeel werd cosmetisch gebruikt. De zaadjes kunnen gekookt worden.
Gerookt werken ze licht pijnstillend, maar niet zo sterk als opium, dat een andere groep “alkaloïden” bevat. In veel planten die “giftig” zijn zitten deze alkaloïden, vermoedelijk zijn deze stoffen vraatwerend.
Slaapmutsjes kunnen in april gezaaid worden, maar ook nog tot eind juni. Daarom is het een plantje dat zich heel makkelijk leent om opengevallen plaatsen in een border op te vullen. De bloei gaat onafgebroken door tot de eerste nachtvorst.
Van oorsprong heeft het slaapmutsje een gele bloem. Nu zijn ook de kleuren (fel)oranje, rood en roodbruin verkrijgbaar. Al deze kleuren zijn zowel enkelbloemig als dubbelbloemig verkrijgbaar. Slaapmutsje is een goede snijbloem, die lang houdbaar is op vaas. De plant is in ons land ingevoerd als sierplant en komt soms verwilderd voor.

Tegenover het veldje met slaapmutsjes staat de lavendel in volle bloei. Een verdwaald zaadje van het slaapmutsje heeft daar wortel geschoten en het oranje steekt fel af tegen, maar harmonieert ook prachtig met het lavendelblauw (foto links).

(info: nl.wikipedia.org en neerlandstuin.nl)


Foto + tekst: Luit Staghouwer

Geen opmerkingen: