zondag 28 maart 2010

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (32)

Slakken kom je bijna overal tegen, ook op De Wiershoeck. Soms zijn het naaktslakken, soms huisjesslakken. Parende slakken zie je toch niet vaak. Maar gelet op het aantal slakken is zo’n paring geen zeldzaamheid. Van egeltjes weten we allemaal dat ze “het voorzichtig doen”. Maar hoe doen slakken het?
Leggen slakken eitjes, of krijgen ze levende jongen?

De beide huisjesslakken op de foto zijn gewone tuinslakken. Ze zijn elkaar misschien bij toeval ergens in de tuin tegengekomen. Zou de donkere het mannetje zijn en de lichter gekleurde het vrouwtje? Nee, en ook niet andersom. Slakken zijn hermafrodiet, ze zijn zowel mannetje als vrouwtje. Ze hebben zowel een penis en zaadklieren als een vrouwelijke opening en eierstokken.
Slakken kunnen zichzelf niet bevruchten. De parende slakken op de foto hebben bij elkaar hun penis ingebracht. Maar voordat het zover kwam heeft er ongetwijfeld eerst een “paringsdans” plaats gevonden. Dat schijnt bij slakken gebruikelijk te zijn.
Bij de paring wordt er sperma overgebracht (bij slakken is dat dus “tweerichtingsverkeer”). Na verloop van tijd zijn de eitjes rijp. De slak graaft dan een kuiltje in de grond en legt daarin de eitjes met een ondoorzichtige kalkachtige schaal. Uit de eitjes komen kleine slakjes. Kleine huisjesslakken hebben ook kleine huisjes, in het begin zijn de huisjes heel kwetsbaar en min of meer transparant. Zolang de slak groeit, groeit het huisje mee. Het huisje bestaat hoofdzakelijk uit kalk. De kalk zit in hun voedsel, maar ze halen het ook wel uit de omgeving.

De slak bouwt regelmatig een stukje aan bij de mondrand (de opening) van het huisje. De opening wordt steeds groter en zo ontstaat het mooie spiraalvormige slakkenhuisje. Meestal is de mondrand van het slakkenhuisje redelijk sterk, maar tijdens de uitbouw is deze rand kwetsbaar.

Voor de paring nemen de slakken wel even de tijd. De paring was al “in volle gang” toen wij de slakken ontdekten. Ik heb er een aantal foto’s van gemaakt en toen we na bijna een uur nog eens gingen kijken waren hij/zij en zij/hij (de hermafrodieten) nog niet klaar.


Foto + tekst: Luit Staghouwer.

Geen opmerkingen: